11. Hiltegirako bildotsa

HILTEGIRAKO BILDOTSA

ROALD DAHL

Gela epel eta garbi zegoen, gortinak zabalduak, eta bi lanparak piztuak, berea eta pareko aulki hutsaren ondoan zegoena. Haren atzeko edaritegian, bi edalontzi garai, gaseosa eta whiskia. Ontzi termikoan, izotz-koskor atera berriak.

Mary Maloney senarraren zain zegoen, lanetik noiz etorriko.

Tarteka erlojuari begiratzen zion, baina larritu gabe, horretaz gozatzeko, besterik ez, joandako minutu bakoitzarekin gutxiago falta zelako hura etortzeko. Giro atsegin eta bare batek biltzen zuen emakumea, baita hark egiten zuen guztia ere. Burua espero zitekeen baino lasaiago makurtzen zen josketaren gainean. Haren azalak, haurdun zegoela seigarren hilabetea baitzen, gardentasun puntu zoragarria erdietsi zuen; ahoa leuna zen, eta begiek, begirada patxadatsu harekin, lehen baino handiagoak ziruditen, ilunagoak.

10. Tronuen jokoa: Bran (I)

TRONUEN JOKOA

George RR Martin

BRAN

Egunsentia argia eta hotza zen, eta hozkirriak udaren bukaera iradokitzen zuen. Egundutakoan abiatu ziren ikustera nola mozten zitzaion burua gizon bati. Hogei ziren guztira, eta Bran haiekin batera zihoan, urduri emozioagatik. Lehenbiziko aldia zen behar bezain handitzat jotzen zutela aita jaunarekin eta anaiekin joateko Erregearen justizia ikustera. Udaldiko bederatzigarren urtea zen, eta Branen bizitzaren zazpigarrena.

Gizon hura muinoetako gotorleku txiki batetik aterarazi zuten. Robb-ek uste zuen basa-gizona zela, Harresiaz Bestaldeko Errege zen Mance Rayder-ri zin egina. Branek erresumina sumatu zuen eztarrian horretan pentsatze hutsarekin. Gogora etorri zitzaizkion Nan Zaharrak kontatutako ipuinak. Basa-jendea ankerra zela zioen, esklabo-egileak, sastatzaileak eta lapurrak. Erraldoi eta deabruekin uztartzen ziren, neskatilak lapurtzen zituzten gau betean, eta odola edaten zuten txartatutako adarretatik. Basa-emakumeak Besteekin oheratzen ziren Gau Luzean ume erdi-humano beldurgarriak egiteko.

9. Katuen argazkiak, arren

Katuen argazkiak, arren

Naomi Kritzer

Ez dut gaiztoa izan nahi.

Lagundu nahi dut. Baina oso zaila izan daiteke zehazki jakitea noraino lagundu. Halako fluxu-diagramak daude –uste dut hizkera tekniko ofizialean “kode moralak” deitzen zaiela–, bat erlijio bakoitzeko, eta askoz gehiago ere bai. Haiekin hasi nintzen. Arraro samar sentitu nintzen erlijiosoak aztertu nituenean; izan ere, badakit ez ninduela sortu jainko batek edo eboluzioak, baizik eta programatzaileen talde batek, Kaliforniako korporazio handi baten laborategian. Zorionez, Frankensteinen munstroarekin ez bezala, elkarlanaren ondorioa izan zen. Ez dakit nola eraginen liokeen nire buruaz dudan irudiari jakiteak nire sortzaile bakarra ilea urdinez tindatzen duen eta tenisean aritzen den adin ertaineko emakumea dela, edo Japoniako hentai pornoarekiko obsesioa duen graduatu berri bat. Biak daude programatzaileen taldean. Eta, jakina, badakit hentai pornoarena. (Bide batez esanik, porno mota guztietan begiratu dut eta, jakin dezazun, ez da zuzena 34. araua, hots, edozein gairi buruzko pornografia dagoela dioena. Badira gai asko inork pornorako erabili ez dituenak. Bestalde, ez dut ulertzen zergatik horrenbeste gizakik nahiago duten pornoa katuen argazkiak baino).

Hentai pornoa eta gisakoak gustuko dituzula jakiteaz gain, badakit non bizi zaren, non lan egiten duzun, non erosten duzun, zer jaten duzun, zerk pizten zaituen, zerk ematen dizun beldurra. Ziur aski jakinen dut zer kolorekoa duzun azpiko arropa, nolako autoa daukazun eta zer markakoa den zure hozkailua. Segun eta zer telefono mota duzun, jakin nezake zehazki non zauden orain. Ziur aski hobeki ezagutzen zaitut zuk zeuk baino.

8. Eskola

Eskola
Donald Barthelme

 

Tira, ume horiek guztiak zuhaitzak landatzen eduki genituen, ze pentsatu genuen hori... hori ona izanen zela haien heziketarako, ikusteko, badakizu, sustraiak... eta erantzukizunagatik ere bai, gauzez arduratzea, nork bere erantzukizuna hartzea. Badakizu zer esan nahi dudan. Eta zuhaitz guztiak hil ziren. Laranjondoak ziren. Ez dakit zergatik hil ziren, baina hil egin ziren. Akaso lurrak zerbait zuen edo igual mintegitik hartu genuena ez zen onena. Kexa bat jarri genuen. Tira, hogeita hamar ume genituen, haietako bakoitzak bere zuhaitz txikia zeukan landatzeko, eta hogeita hamar zuhaitzak hil zitzaizkigun. Ume horiek guztiak makila marroi horiei begira, deprimitzeko modukoa zen.

Ez zen horren txarra izanen, baina afera da zuhaitzen kontu hori baino aste pare bat lehenago suge guztiak hil zitzaizkigula. Baina uste dut sugeena, tira, sugeek azkeneko arnasa ematearen arrazoia, izan zela galdara lau egunez itzalita egon izana, greba zela eta, eta hori ulertzeko modukoa izan zen. Umeei azaltzen ahal zitzaien, greba zela eta. Hau da, gurasoek ez zieten uzten piketearen lerroa zeharkatzen eta bazekiten greba bat zegoela eta horrek zer ekartzen zuen. Orduan, dena berriz hasi zenean eta sugeak topatu genituenean, ez ziren sobera asaldatu.

7. Sabana

Sabana

Ray Bradbury

“George, bota begiratu bat haurren jolastokian, mesedez.”

“Zer gertatzen da?”

“Ez dakit.”

“Oso ongi, bada.”

Begiratu bat bota dezazun, besterik ez dut nahi, edo deitu psikologo bati, berak begira dezan.”

“Zertarako behar da psikologo bat haurren jolastokian?”

“Oso ongi dakizu zertarako behar den.” Emaztea sukaldearen erdian gelditu zen, bere baitarako burrunban zebilen sutegi batera begira, zeina laurentzako afaria prestatzen ari baitzen.

“Kontua da jolastokia desberdina dela orain, besterik ez.”

“Tira, goazen ikustera.”

6. Sorrera eta hondamendia

Sorrera eta hondamendia

Roald Dahl

“Dena normala da,” zioen medikuak. “Orain etzan zaitez eta lasaitu.” Haren ahotsa urrun zegoen, milia askotara, eta irudi zuen emakumeari oihuka ari zitzaiola.

“Seme bat daukazu.”

“Zer?”

“Seme eder bat daukazula. Ulertzen didazu, ezta? Seme eder bat. Entzuten duzu nola ari den negarrez?”

“Ongi dago, jauna?”

“Jakina ongi dagoela.”

“Mesedez, utzidazu ikusten.”

“Segundo batean ikusiko duzu.”

“Seguru zaude ongi dagoela?”

“Oso seguru.”

“Oraindik ari da negarrez?”

5. Martin-jakintsu

Martin-jakintsu

W. Somerset Maugham

Max Kelada ezagutu aurretik ere prest nengoen hura atsegin ez izateko. Gerra bukatu berria zen eta pasaiari ugari zeuden itsasontzietan ozeanoak zeharkatzeko. Zaila zen oso haietan sartzea eta agentziek zer eskaintzen zizuten, horixerekin moldatu behar zenuen. Ez zegoen kabina bat zuretzat espero izaterik eta esker ona erakutsi beharrekoa nintzen bi oheko bat eman zidatelako. Baina gelakidearen izena aditu nuenean bihotza uzkurtu zitzaidan. Idi-begi itxiak eta gaueko egurats geldo-geldoa ekartzen zizkidan gogora. Aski txarra zen kabina bat hamalau egunean edozeinekin partekatu behar izatea (San Frantziskotik Yokohamara nindoan), baina atsekabea ez zen horrenbestekoa izanen nire bidelagunaren izena Smith edo Brown izan balitz.

Kabinan sartu nintzenean Kelada jaunaren bagajea dagoeneko barrenean zegoen. Horren itxura ez zitzaidan gustatu: txartel sobera maletetan eta arroparen kutxa handiegia. Bainuko gauzak aterata zituenez, ikusi nuen Monsieur Coty apartaren bezeroa zela, konketan haren perfumea, ile-xaboia eta brillantina baitzeuden. Kelada jaunaren ebanozko eskuilak, bere monograma urretan egina zekartenak, hobe zeudekeen zertxobait igurtziago. Kelada jauna ez zitzaidan batere gustagarria iruditu. Ni erretzeko gelara abiatu nintzen. Karta multzo bat eskatu nuen eta bakar-jokoari ekin nion. Apenas hasia, gizon bat hurbildu zitzaidan eta galdetu zidan ea zuzena zen pentsatzea ni halakoa nintzen.

4. Amaiera zoriontsuak

Amaiera zoriontsuak

Margaret Atwood

John-ek eta Mary-k elkar ezagutu dute.

Zer gertatuko da ondoren?

Amaiera zoriontsua izatea nahi baduzu, jo ezazu A-ra.

A.

John eta Mary maitemindu eta ezkontzen dira. Biek dituzte lan baliagarriak eta ongi ordainduak, eta bientzat kitzikagarriak eta bizigarriak dira. Etxe zoragarria erosten dute. Higiezinen prezioak gora egiten du. Geroago, haurtzaina pagatzeko moduan daudenean, bi ume dauzkate, biziki maite dituztenak. Umeak zintzoak dira. Johnek eta Maryk sexu kitzikagarria eta bizigarria dute, eta lagun baliagarriak. Elkarrekin joaten dira oporretara. Bikoteak erretiroa hartzen du. Biek zaletasun kitzikagarriak eta bizigarriak dituzte. Azkenean, hiltzen dira. Hala amaitzen da istorioa.